Pagodes WATS in Thailand.
Een bijzonder boeiend onderdeel van het leven in Thailand zijn het Boeddhisme en de Boeddhistische wats. Meer dan 90% van de bevolking is Boeddhist en dat betekent dat je overal de invloeden zult zien. Ik heb geen idee hoeveel wats er zijn, het zijn er veel. Hier kort in de buurt staan er al drie, zover ik weet. Opmerkelijk we zijn daar nog nooit geweest, wat van ver komt lijkt hier meer interessant.
Indien je als toerist door het land trekt zal je een aantal bekende en beroemde wats zien, echter indien je langer in het land verblijft zie je meer diepgang. Je komt op plaatsen waar de toerist nooit zal komen. Je ziet ook gebouwen waarin je geen wat zou vermoeden, alles blijkt hier mogelijk te zijn. In essentie vind ik dat reëel, anders zou het alleen om het materiële gaan.
Wat opvalt is de bijzondere bouwstijl, het aantal (bij)gebouwen, het grote aantal beelden en ook de invloed van het hindoeïsme. Vanaf het eerste moment ben ik onder de indruk gekomen van de gastvrijheid. Je bent altijd welkom, je kunt rondlopen en mag foto’s maken echter je mag verwachten dat ook bezoekers zich houden aan de normen en waarden van het land. Schoenen uit, gepaste kleding en toon respect. Ik zie toeristen die zich niet kunnen inleven en geen respect tonen. Blijf dan liever thuis, het leven hier is een paradox. .
—————————————————————————————
Ik herinner me een bijzondere reis; vanuit Bangkok boekten wij, in het weekend, een reis met een stadsbus naar de floating market van Amphawa.. In de buurt van Bangkok vind ja 10 floating markets en niet alleen voor toeristen. Amphawa ligt in de provincie Samut Songkram ten zuidwesten van Bangkok. Hier vind je ook de populaire Maeklong Railway Market. De Amphawa floating market komt pas laat in de middag op gang. Ook hier kom je weinig toeristen tegen. Het gezelschap bestond, met uitzondering van mijzelf, allemaal uit Thai. De betreffende stadsbussen worden in het weekend niet gebruikt en zijn inzetbaar om reizen aan te bieden. Dit leek me interessant en reizen met de bus in Thailand is “tùuk” ( goedkoop).
Omdat hier alles in het Thai gaat krijg je niet alle details mee en ik weet als je hier op stap gaat……weet je nooit precies hoe en waar je ergens terecht komt. Thaien doen het meer zoals je het beste uitkomt. Afspraken maken?? erg lastig.
De eerste stop was al kort nadat we vertrokken waren. We stopten bij een wat kort in de buurt van de lokale wereldberoemde Maeklong Railway Market. Ik dacht o.k. we beginnen de reis met een bezoek aan een wat, het offeren van geld, wierrookstokjes, goud folie, lotusbloem en de “zegen” van een monnik. Niets bijzonders tot we een straatje om gingen en op één van de duizenden markten terecht kwamen. Deze was gevestigd in een smalle soi (straat) en wat opviel was hoe de kramen waren opgebouwd, allemaal op wielen, en dat we over rails liepen. Er werd voornamelijk vis verkocht ,dus lekker stinken. Op een gegeven moment klinkt er een fluitsignaal, de verkopers komen allemaal in actie, schuiven de zeilen weg en……..duwen de kramen naar de zijkant van het straatje. Vervolgens, het is of ik droom, komt er een trein aan rollen……..Langzaam rijdt deze over het parcours, een deel van de negotie enkele cm van de rails verwijderd. Na een paar minuten……kraampje worden weer naar het midden gerold, de zeilen boven het geheel weer gespannen en de verkoop gaat weer “gewoon” verder. Zo gaat het meerdere keren per dag. Ik zie dit niet in NL gebeuren, hoeveel wetten zullen dit gebeuren verbieden. Hier niets bijzonders, de markt is waar mensen zijn en het maatschappelijke verkeer moet gewoon zijn gang gaan. Take life easy, weg met alle officiële toestanden, we regelen het zelf…..
Schitterend indien je hier geheel onverwachts mee geconfronteerd wordt. Ik stond erbij en ik keek erna.
Onderstaand foto’s van deze (eenvoudige) wat en soi ròtfai (straatje trein)
We rijden verder, in mijn veronderstelling naar de drijvende markt…. Na een klein uur stoppen we weer en tot mijn verbazing weer bij een volgende wat. De Thai blijken er zin in te hebben! Omdat ik niet weet wat er nog meer op het programma staat heb ik geen namen genoteerd. Wat opviel was hoe verschillend de wats waren, prachtige in bijzondere gebouwen, helemaal bewerkt met houtsnijwerk, ingebouwd tussen bomen, heel veel beelden…..mooi om te zien echter na 5 wats vond ik het voldoende. Overal offeren en weer iets vragen aan de Boeddha, ik wilde naar de markt, echter dit was een reis met eerst een bezoek aan 9 wats! Ik heb er nooit meer op één dag gezien en vond dit ook voldoende. Van de andere kant, het ware Thailand.
Onderstaand een aantal foto’s van de verschillende locaties:
—————————————————————————————-
Uiteindelijk zijn we toch aangekomen bij de floating market, redelijk druk met weinig toeristen. Zodra het donker werd zijn we met long boats gaan varen, op zoek naar vliegende lichtgevende instecten…….we hebben ze ook nog gezien, Een bijzondere reis….
——————————————————————————-
Sommige plaatsen maken een bijzondere indruk, daar kom je terecht omdat Thai honderden km rijden om weer naar een andere speciale wat willen gaan. Het is altijd weer een verrassing en dikwijls een bijzondere. Zo maakten we op een dag een lange rit en we zouden moeten opschieten omdat deze wat anders gesloten zou zijn? Het bleek dat we “op tijd” aankwamen en ik stond met mijn ogen te knipperen; dit had ik nog nooit gezien. Een prachtige wat, van binnen vol met spiegels. Ik kan geen foto’s vinden, heb hier mijn video camera gebruikt.
วัดจันทราราม (วัดท่าซุง) – Wat Chantharam of Wat Tha Sung.
in bewerking.
————————————————————————————–
